jueves, 20 de diciembre de 2012

Primeira "merendola" do club de lectura

Onte celebramos a reunión trimestral do club de lectura SANSA LIBER; como podedes apreciar polas caras de felicidade dos rapaces todo transcrreu de forma moi agradable, falamos, merendamos e pasamos un rato moi estupendo.
Aínda que non puidemos falar moito de libros... iso deixámolo para os pequenos grupos, que se reunen periodicamente. Esta vez o que queriamos era celebrar que todos disfrutamos co mesmo; ler. Ademais como iamos falar moito se case todo o tempo ¡¡tiñamos a boca chea¡¡. Non todo vai ser ler ¿non si?
Así e todo os rapaces fóronse ás vacacións con recomendacións lectoras dos seus profesores.

miércoles, 12 de diciembre de 2012

Cando tíñamos a vosa idade: María José Carracedo y El Viejo y el Mar

Sinopsis: El libro trata sobre las experiencias vitales de un anciano pescador cubano, que fue muy respetado como pescador en sus tiempos de juventud y madurez, pero que se siente derrotado en su vejez. Pretende recuperar el prestigio perdido capturando “el pez más grande” que se haya visto en el pueblo. Autor: Ernest Hemingway (1899-1961), escritor norteamericano muy ligado al mundo hispanoamericano. El viejo y el mar ganó el premio Pulitzer en 1953. Un año más tarde Hemingway fue galardonado con el Premio Nóbel de Literatura. Valoración: Leí el libro con 12 ó 13 años y me “atrapó” en seguida. En primer lugar, es de lectura fácil y fluida, con una profunda caracterización del personaje, con quien llegas a unirte en sus vivencias. Además, una parte de la historia nos narra la relación entre el viejo y un muchacho del pueblo. Es una relación tierna, que me recordaba a la que yo mantenía con mi abuelo paterno, personaje rígido, intransigente y cascarrabias a decir de toda la familia. Sin embargo, su relación conmigo tenía un punto de ternura y complicidad. Por otra parte, me resultó sorprendente la perseverancia del viejo, que le lleva a luchar contra lo que casi parece imposible, pero que también le lleva a conseguir su objetivo: demostrar que sigue siendo un magnífico pescador. Su afán de superación de los obstáculos es ejemplar.

lunes, 10 de diciembre de 2012

Cando tíñamos a vosa idade: Guillín e Rebeldes

A Guillín o libro que lle impresionou a vosa idade foi "Rebeldes" de Susan E. Hinton, é un libro moi interesante e del fíxose unha pelicula,dirixida por un gran director Francis Ford Coppola que xa é de culto, aqui vos deixo máis información. http://es.wikipedia.org/wiki/The_Outsiders_(pelicula)

miércoles, 5 de diciembre de 2012

Cando tíñamos a vosa idade: Marta e Jane Eyre

Marta, a profe de Historia , parece que quedou impresionada pola historia que conta Charlotte Bronte sobre a vida e aventuras dunha orfa no século XIX. Ela mesma volo conta en primeira persoa: "Jane Eyre non tivo moita sorte coa vida que lle tocou vivir, pero temos que recoñecer que a viviu cunha intensidade digna de eloxio. En realidade, no fondo Charlotte Bronté cóntanos a historia dunha muller que busca a sua dignidade e a súa libertade, en medio dun mundo hostil. Ë unha novela apaixoante na que se mesturan moitos xéneros literarios: O romanticismo, o terror, as aventuras e o costumbrismo e malo será que de paso non aprendades algo de historia do XIX...¿Que màis queredes? Aqui tedes catro novelas nunha. Disfrutade da lectura e xa comentaredes que é o que pensades vos"

lunes, 3 de diciembre de 2012

Cando tíñamos a vosa idade: Clara e o Mecanoscrito da segunda orixe

Clara, a profesora de Música quedou impresionada, cando tiña a vosa idade por:

MECANOSCRITO DA SEGUNDA ORIXE de Manuel de Pedrolo

É unha fermosa historia de amor, aventuras e altruísmo dun rapaz, Dídac, e unha rapaza, Alba que sobreviven a un ataque extraterrestre. A desesperada situación pon en marcha a súa creatividade e coraxe para superar os retos que a supervivencia impón.
Non quero desvelar máis. Espero que vos guste tanto como me gustou a min cando a lin e que a vosa vida tamén sexa unha fermosa aventura!

Se queredes saber máis, ten incluso unha entrada na Wikipedia, ainda que fale da súa traducción ao castelán  http://es.wikipedia.org/wiki/Mecanoscrito_del_segundo_origen

miércoles, 28 de noviembre de 2012

Cando tíñamos a vosa idade: Daniel e o Rinoceronte de Ionesco





Rinoceronte es una obra de teatro francesa en tres actos de 1959 escrita por Eugène Ionesco. Es una pieza emblemática del teatro de lo absurdo escrita en prosa. Esa obra se me quedó grabada cuando la estudié en 1º de Bachillerato. Fue lectura obligatoria y lo que me impactó fue imaginar como sería en la realidad lo que está descrito en la obra. También me impresionó esa obra porque contestó a varias preguntas típicas que uno se hace con esa edad... Espero que os animéis a leer esa obra mundialmente conocida e interpretada en los más grandes teatros.

            Sinopsis:

            Acto I

            En una ciudad cualquiera llena de rinoceronte en las calles, un grupo de gente se niega a aceptar esta situación, no entienden cómo, ni de dónde han surgido, y hacen todo lo posible para no ver la realidad. Sólo se quejan y no admiten que los rinocerontes les molesten en sus vidas aburguesadas, porque realmente lo que tienen es miedo.

            Acto II

            Poco a poco, ven como muchas personas se van transformando en rinoceronte debido a la “rinocerontis”, enfermedad contagiosa que endurece la piel hasta convertir a la persona en rinoceronte. Muchas personas se rebelan contra esa situación inverosímil y hacen de todo para no contagiarse y seguir siendo humanos y no bestias.

            Acto III

            En el último acto, todo el mundo sigue la manada de rinocerontes, hasta los más críticos, ahora todos aprecian la fuerza y la belleza de las bestias. Todos menos uno, Bérenger, que sigue en pie reinvindicando su condición humana después de haber pensado si seguir o no a la manada y ser uno más. La obra acaba con la frase de Bérenger: « Je suis le dernier homme, je le resterai jusqu'au bout ! Je ne capitule pas ! »  (“ ¡Soy el último hombre, lo seré hasta el final! ¡No me rendiré!”).


            Interpretación.

            Sin entrar mucho en detalles, se suele interpretar la obra como una denuncia de los regímenes totalitarios (nazismo, estalinismo...). Muestra cómo cada individuo acaba siguiendo a la masa movido por el miedo, aunque sepa que lo que está haciendo es realmente inhumano, sin sentido o contrario al sentido común.
            Ampliando la interpretación, Rinoceronte puede entenderse como una sátira del carácter influenciable del ser humano.
          
Daniel Díez Correa 
           

lunes, 26 de noviembre de 2012

Empezamos unha nova etapa, disfrutemos da viaxe.

Ola a todos, esta é a páxina dous do noso club de lectura: un novo blog que complementará ao anterior (que queda para as novas e avisos importantes) e no que participaremos todos. Para empezar vamos a crear tres categorías:

- Cando tiñamos a vosa idade: Na que os profes contaremos as lecturas que nos impresionaron cando tiñamos a vosa idade (que a tivemos, de verdade)

- Este libro gustoume...: Na que recomentaremos libros e comentaremos os libros que disfrutamos

- Merendolas: As actividades e demáis reunións do club

Podedes mandar as vosas opinións sobre os libros que queirades, todas as vosas opinións nos interesan.

Marta